18.06.2014

Mt 10, 26-33
Jezus powiedział do swoich apostołów: «Nie bójcie się ludzi. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę
i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest  w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

Na początku: uświadom sobie, że stajesz w obecności Boga i z Nim się spotykasz.

Modlitwa przygotowawcza: prosić Boga, by wszystkie pragnienia, decyzje i czyny były w sposób czysty skierowany ku Jego chwale.

Zaangażowanie wyobraźni: Jezus mówi o lęku. Wyobraź sobie, że jesteś zamknięty w ciemnym pomieszczeniu (symbol strachu), bez możliwości wyjścia. W pewnym momencie Bóg wyburza jedną ze ścian.

 Prośba o owoc: o uzdrowienie zranień, które powodują obecne lęki

 1. Strach

Jezus zwraca uwagę na dwa lęki: przed ludźmi – ich osądem, odrzuceniem, zranieniem i niezrozumieniem oraz strach związany
z bólem fizycznym, złamaniem ciała i śmiercią z rąk innych. To jedne z najbardziej naturalnych ludzkich odczuć, które, jak mówi Jezus, można przełamać. Spróbuj nazwać to czego się boisz. Spróbuj zagłębić się w przeszłość i odkryć z czego wynika Twój strach. Być może będzie to w pewien sposób męczące, ale On mówi, że nie musimy się bać, bo mamy zagwarantowane Jego ogromne wsparcie i nic złego się nam nie stanie.

2. Pomoc

Spróbuj przypomnieć sobie sytuację, w której się bałeś coś zrobić, ale ktoś – z rodziny lub przyjaciół był obok Ciebie i pomógł „zrobić krok do przodu”. Przypomnij sobie uczucia i emocje towarzyszące, gdy wszystko się dobrze skończyło. Przy okazji podziękuj Bogu za tą osobę.

3. Opieka

Jezus trzykrotnie umacnia uczniów mówiąc, by zostawili swój strach i zaufali, że są otoczeni ogromną, ponad ludzkie wyobrażenie opieką. Postaraj się zrozumieć, że jesteś w stanie „zamknąć” pod kontrolą swój strach, przełamać go i uwolnić się od niego. Oddaj Bogu swoje lęki i zranienia, tak jakbyś powierzał je swojemu przyjacielowi (może to być osoba z punktu 2) i uwierz, że On Ci pomoże, bo jesteś Jego „okiem w głowie”.

Na koniec medytacji możesz podziękować Bogu za Jego opiekę, szczególnie wtedy, kiedy nie zdajesz sobie z tego sprawy
i tradycyjnie: „Ojcze nasz”.