15.10.2014

Możesz się rozluźnić. Co widzisz, kogo słyszysz tutaj, wokół siebie? Co jest w tobie teraz?

Jeden krok dalej… Prosić Boga, Pana naszego, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Propozycja prośby o owoc: o łaskę współdziałania sfer sacrum i profanum mojego życia.

(Mt 22,15-21) Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową! Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga.

Wyobraź sobie scenę z Ewangelii. Gdzie ty w niej jesteś? Co się wokół ciebie dzieje? Po co tam jesteś? Co ty w niej robisz?

 

Czyj to właściwie konflikt?

Na postawione pytanie Jezus odpowiedział, ale nie tak, jak się spodziewano. Człowiek należy do świata i do Boga. Cezar i Królestwo Boże nie wykluczają się wzajemnie, jak myśleli Żydzi. Na rzecz jednego i drugiego można działać dobrze i bez niebezpieczeństwa konfliktu interesów. Pierwsi chrześcijanie modlili się za cezara i nie modlili się do niego. Uznawali władzę państwową i płacili słuszne podatki. Wypełniali obowiązki obywatelskie i jednocześnie wiedzieli, gdzie jest granica wolności człowieka. Służyli państwu w takiej mierze, w jakiej dało się to pogodzić z odpowiedzialnością przed Panem Bogiem.

Kiedy patrzysz na sprawy duchowe i tak zwane „codzienne”, na czym się skupiasz? Na zagadnieniach konfliktowych i forsowaniu, by wszystko pasowało do jednej z tych dwóch przegródek? Może na stawianiu mostów między nimi? A może obie sfery są w hermetycznych, oddzielnych pudełkach? Może działasz jeszcze inaczej. Zobacz, jak odbierasz rezultaty swojego sposobu postępowania.

 

Energia podąża za uwagą

Po pokazaniu Jezusowi denara otaczający go ludzie go usłyszeli: Czyj jest ten obraz i napis? Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. Płatniczy denar z podobizną Cezara i bogini zwycięstwa przywoływał Żydom na pamięć pogańską okupację. Wybicie go naruszało zakaz tłoczenia wizerunków ludzkich na monetach. Żydów obrażał też bluźnierczy napis: Pontifex maximus – najwyższy kapłan narodu rzymskiego. Ten denar przypominał o własności Tyberiusza Cezara, syna boskiego Augusta. Tego właśnie denara pokazywali Żydzi Jezusowi, zadając mu pytanie.

Może się wydawać, że Jezus zignorował to niewypowiedziane pytanie: czy wolno służyć bluźniercy i akceptować jego samozwańczy tytuł? A co w miejsce tego dał Jezus? Co ty myślisz o jego odpowiedzi i tym, w jaki sposób Jezus poprowadził rozmowę?

 

Działanie w sytuacji zastanej

Dzisiaj także uczniowie Jezusa angażują się aktywnie w tworzenie i w zachowywanie należytego porządku świata. Dlaczego od narodzin Jezusa aż do Jego śmierci ówczesne władze zawsze czuły się zagrożone, mimo że nie zainicjował On żadnego powstania przeciw Rzymowi i że nie wzywał biednych do buntu? Może dlatego był prześladowany, ponieważ zmienił radykalnie pojęcie władzy i zastąpił wyzysk służbą. Uwolnił ludzi od strachu i lęku przed tymi, którzy mogą zabić ich ciała. Życie Jezusa upłynęło pomiędzy dwoma wyrokami śmierci (Heroda i Piłata), a jednak tak wiele zmienił On w świecie przez swą naukę.

Przyjrzyj się twoim własnym sprawom, pragnieniom i zdolnościom. W jaki sposób możesz wykorzystać to, co masz, do służenia Bogu, sobie i ludziom (czyli robieniu tego, co WAM SŁUŻY), w takich okolicznościach, w jakich teraz jesteś? W jaki sposób chcesz to wykorzystać?

 

Kiedy wylądujesz…

Możesz pogadać z Jezusem o tym, co teraz w tobie jest.

Zakończymy spotkanie wspólną modlitwą.